Non ten documentos nin familia, por iso os gardas do campo de refuxiados chámanlle, simplemente, «A». O día que cumpre dez anos comeza a escribir un diario no que recolle a súa vida xunto a outros cinco nenos non acompañados: a busca de comida, os xogos, a amizade, o recordo dos seres queridos e dos lugares dos que proceden… A pesar da súa precaria situación, non deixan de manter vivo o desexo de pertenza, de ter algún sitio como fogar. Lonxe de sentimentalismos, Steve Tasane relata unha historia conmovedora marcada pola vitalidade dos protagonistas: son curiosos, enérxicos, apóianse uns nos outros e están decididos a buscar un futuro mellor. Aínda que non é un relato autobiográfico, Eu son A é o nexo entre a infancia rota do autor -fillo de inmigrantes estonianos no Reino Unido- e a dos pequenos refuxiados que tratan de sobrevivir nun mundo en continua crise. Unha novela para rapaces que os adultos tamén deberían ler. Traducida por Carlos Acevedo.

Convidado
Faga clic para iniciar sesión
[language-switcher]
Reseñas
Aínda non hai valoracións.