Trovei pra ti um soneto

Trovei pra ti um soneto meu amigo
pois leda m’ando eu nas verdes ervas
xogando coas amigas e coas cervas
gozando máis que gozaba contigo
Se cuidas qu’estes versos som castigo
e sofres e te inflamas e te enervas
direiche aquí deitada nestas ervas
que a túa enervaçom me importa um figo
Por isto m’ando eu leda e louçana:
xacando fui ao bailar e de romeira
e o meu branco brial rompeuno Xiana
Xa danço com Inês so a avelaneira
xa volvo a agua d’Elva na fontana
xa máis nom fico amigo sem barqueira