“É o amor unha porta aberta á esperanza? Despois do camiño percorrido na única vida que nos toca vivir, queda algo daqueles soños de nenez, da mocidade, dos primeiros anos da adultez? É o noso paso pola vida o voo dun paxaro que ás veces volve ao niño e outras emigra e non sabemos máis del?”. Son reflexións de An Alfaya no limiar do libro, que remata contundente: “Cando un entra no mar poético de O poder da fraxilidade ninguén sae indemne”.

Convidado
Faga clic para iniciar sesión
[language-switcher]
Reseñas
Aínda non hai valoracións.