Maldita eternidade

A poesía intenta habitar a realidade que contextualiza a vida de colectivos marxinais e persoas golpeadas pola vida. Unha inmigrante ilegal paga con sexo unha cama quente
nun piso de Madrid. Uns vagabundos xúntanse para beber ao carón da praza de abastos en Lugo. Un home está desolado pola perda da muller amada. Neste idilio occidental, os poemas, coa axuda dun fío condutor, levan o lector ata o desenlace. E cada novo día comeza unha quenda de traballo no primeiro mundo