Dorna arelante no neboeiro

“Dorna arelante no neboeiro váisenos entregando coma unha canción con grolos de natureza doces e refrescantes, berros de denuncia adozados de recendos do Eume, pequenas historias dos antigos celtas, raios de sol perfumados en belidas flores e soños fermosos convertidos en ilusións. No libro resoan ecos da nosa lírica popular e un son rítmico procedente, tal vez, do mar do Orzán”. Do texto de Alberte Suras.