Dó

“Dó é un desvelamento secuencial, un monllo de epifanías breves, sinxelas, sinceras. A autenticidade destas miniaturas literarias estriba na agudeza, na observación. O estilo escollido obriga. Anxo consegue saír airoso porque entende que a intuición e o símbolo deben vencer ao exceso de racionalidade. A imaxe resulta do desprendemento, de non multiplicar os focos de atención”. Extracto do prólogo de Xosé Carou.